Machu Picchu – een modern wereldwonder

Machu Picchu, voor velen toch wel één van de grootste redenen om Peru te bezoeken. Een bucketlist-item, één van de moderne wereldwonderen en eentje van de werelderfgoedlijst. Machu Picchu is een stad, hoog op een berg, die rond 1440 is gebouwd door de Inca’s. Zij deden er 100 jaar over en deze stad is nooit door de Spanjaarden gevonden. Hierdoor is deze stad nog erg intact en hét stukje historie dat bezocht moet worden in Peru. Daarnaast zou de reis er naartoe onvergetelijk moeten zijn. Machu Picchu stond op ons lijstje, een half jaar geleden al, toen we thuis de mooiste plekken van Zuid-Amerika uitzochten.

In Cusco boeken we een tour naar Machu Picchu. De kosten: ongeveer 250 euro per persoon. WAT?!  Ineens slaat de twijfel toe, googlen we op ‘Machu Picchu overrated?’ en balen we, omdat ons budget er in twee dagen wel erg snel doorheen gaat. Maar ja, aan de andere kant is dit wel één van de redenen waarom we in Peru zijn. De kosten zijn zo hoog, omdat er een monopolie heerst op de treinreis er naartoe. De helft van de 250 euro is al voor het treinticket. Machu Picchu is alleen te bereiken per voet of per trein (laatste stukje met de bus). We besluiten om te gaan, hopende dat dit het geld waard is.

De volgende ochtend worden we opgehaald bij ons hostel en nemen we de bus naar het treinstation.De treinreis is prachtig, door de bergen, langs de Urubamba rivier, onderweg naar Aguas Calientes, het dorpje waarvan de bus naar Machu Picchu vertrekt.

In Aguas Calientes eten we wat en duiken we op tijd het bed in, want om 03.15uur gaat onze wekker. Het is hoogseizoen in Peru en dit betekent dat we om 03.45uur in de rij moeten gaan staan voor de bus. De bus die om 05.30uur vertrekt. Als we er later in gaan staan, missen we de bus en dat gaat dan weer van onze bezoektijd in Machu Picchu af. Sinds 1 juli 2017 zijn de regels in Machu Picchu veranderd. Een toerist moet kiezen: óf ‘s ochtends een bezoek óf ‘s middags. De hele dag zit er helaas niet meer in, omdat Machu Picchu aan het vervallen is door de vele toeristische bezoeken. Wij hebben een tijdslot van 06.30uur tot 12.00uur. Onze rondleiding begint om 06.45uur en daarom staan we braaf om 03.45uur in de rij voor de bus.

De rondleiding door Machu Picchu is erg interessant, bevat diverse tempels, scholen, pleinen en het is niet voor te stellen hoe men in die tijd deze constructies maakten. Onze gids spreekt goed Engels, geeft veel (heel veel!) informatie en stopt op de mooiste plekken. Eigenlijk is alles mooi aan Machu Picchu. Vroeg in de ochtend hebben we last van bewolking, maar later trekt dit weg. Pim geeft terecht aan “het is net een cadeautje dat langzaam geopend wordt”.

Na de rondleiding van twee uur, hebben we tijd voor onszelf. We besluiten naar de Sungate te lopen. Machu Picchu is veel groter dan we hadden verwacht, nog mooier, niet te beschrijven en ont-zet-tend druk. Helaas. Niets aan te doen, dan hadden we maar in een andere maand moeten gaan.

Om 12.00uur nemen we de bus terug, om vervolgens weer met de trein naar Cusco te gaan. Waar ik nog even met een baby alcapa op de foto moet (nee, dit is geen geit!).

Vanuit Cusco reizen we door naar Puno met de nachtbus. Om 06.00uur komen we aan en we besluiten om naar een hostel te gaan. Terwijl ik direct in slaap val, googlet Pim er op los. Na 4 uurtjes slaap, en het zoekwerk van Pim, besluiten we om direct door te reizen naar Cobacabana (Bolivia). Ook ligt deze stad, net als Puno, aan het Titicacameer, maar schijnt mooier te zijn. We verlaten Peru.

Het Titicacameer is één van de hoogste gelegen meren ter wereld, op ongeveer 3800 meter, en het grootste meer van Zuid-Amerika. In het meer liggen diverse eilanden, waaronder Isla de Sol. Helaas is de helft van dit eiland niet toegankelijk omdat “communities are fighting over there, it’s not safe”. We besluiten daarom maar de ene helft van het eiland te zoeken in combinatie met het eiland van de maan.

Na deze adembenemende plekken (letterlijk! – op de hoogte krijgen we nog steeds weinig lucht) eten we een hamburger en reizen we door naar La Paz, de officieuze hoofdstad van Bolivia. We komen ‘s avonds aan en nadat we heerlijk hebben uitgeslapen, pakken we de gondels over de stad. Over de stad lopen diverse kabelbanen met gondels waardoor alles goed toegankelijk is en te zien vanaf grote hoogte. Prachtig!

La Paz is leuk voor een aantal dagen. De gondels geven een goed beeld van de grootheid van de stad. Ook komen we onverwacht op een markt terecht die kilometers lang blijkt te zijn. Aan auto onderdelen geen gebrek ;-).

In onze volgende blog nemen we je onder andere mee naar de zoutvlaktes die Bolivia rijk is en gaan we de grens over naar Chili. Tot snel!