Humberstone en de Colca Canyon
Alles is gesloten als wij in Iquequi (Chili) aankomen. Alles. We moeten de was doen, hebben honger en willen dingen zien. Met moeite vinden we een lunchplekje. Alles wordt een dagje uitgesteld, want er is een christelijke feestdag rondom Jezus. De volgende dag is alles weer geopend. We wandelen langs de hoge golven die de zee brengt.
De volgende dag vertrekken we naar Humberstone. Humberstone is een salpetergroeve in de Atecama woestijn. In 1872 is dit dorp gesticht en in 1960 compleet verlaten. Compleet. Huizen, een school, ziekenhuis, winkels, een hotel, zelfs een theater, alles is leeg. Maar alles staat er nog wel. Genoeg reden om daar langs te gaan. Men rekent ongeveer drie uur voor een bezoek, wij hebben uiteindelijk meer dan zes uur gefascineerd rond gewandeld. Heel indrukwekkend!
Er zijn diverse huizen, voor families, alleenstaande mannen, hoofd van de engineering, de tandarts en de huisarts. Overal kunnen we naar binnen en overal kijken we onze ogen uit. Zelfs een complete telefooncentrale is aanwezig. Aan het eind bezoeken we de fabrieken. Hiernaast werden de locomotieven opgeslagen en gerepareerd.
De dag erna vertrekken we vroeg naar Arica, als we daar aankomen, besluiten we eerst te lunchen. Het enige wat we kunnen vinden, zijn grote vreetschuren met kip en patat. Weinig keuze. We bestellen een voordeelmenu met een hele kip. Er wordt een anderhalve liter cola fles, drie kilo patat en een grote bak salade op onze tafel gezet. Het voelt weer even als Amerika ;-).
In Arica doen we vrij weinig, ook hier is alles dicht (zondag) en we wandelen veel, kopen fruit en bezoeken een view point. We praten veel over onze laatste weken van onze reis, want de tijd gaat ineens zo snel. Nog maar een aantal weken en we zijn weer thuis. Wat een gek idee.
De wekker gaat vroeg. Om 04.30uur gaat de wekker en om 05.00uur zitten we samen op anderhalve stoel voorin de taxi op weg naar de grensovergang. Vandaag vertrekken we weer naar Peru. Twee stempels rijker en een busrit van een aantal uren brengt ons in Arequipa. De meeste mensen bezoeken Arequipa om een trekking te doen door de Colca Canyon, wij ook.
Het is fijn om terug te zijn in Peru, het eten smaakt hier beter, en de mensen zijn vriendelijk. Ook hier gaat de wekker weer vroeg, om 03.30uur staan we onder de douche om vervolgens onze tas te pakken en met een busrit van zes uur richting de canyon te gaan. Eerste bezoeken we een view point waar Andes condors vliegen. Met een spanwijdte tot 3,2 meter is het de vogel met het grootste vleugeloppervlak ter wereld (van vliegende vogels dan). Tijd om door te rijden naar de canyon.
Mensen vergelijken de Colca Canyon (volgens ons onterecht) met de Grand Canyon. De Colca Canyon is twee keer zo diep (3500 meter), heeft veel terrassen en is de diepste canyon ter wereld. De enige vergelijking is dat de Colca Canyon ook een grote canyon is, maar verder compleet anders.
De eerste dag wandelen we ongeveer 17 kilometer. We dalen veel, heel veel. De eerste drie uur is alleen maar dalen, daarna wandelen we heuvel op en af, langs de Colca river op. We lunchen in de canyon en drinken veel water. De temperaturen lopen hoog op. De trekking is prachtig. ‘s Avonds overnachten we onderin de canyon, douchen met koud water en eten spaghetti.
De volgende ochtend vertrekken we rond 05.00uur weer naar de top. We klimmen vandaag van 3200 meter hoogte naar 4300 meter, een klim aan één stuk door. Ttweeënhalf uur flink klimmen en we staan boven.
Eenmaal weer in Arequipa eten we lekker bij de Indian, slapen we iets langer (om 06.00uur word ik wakker en zeg tegen Pim dat er nu mensen de Colca Canyon uitklimmen en draai me heerlijk om). We maken plannen voor Colombia en vliegen via Lima naar onze laatste bestemming: Colombia. Wat hebben we daar veel zin in! Tot snel!